- burcutmaq
- глаг. разг. вихляться при ходьбе
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
burcutmaq — f. dan. Bədənin orta hissəsini buran kimi etmək, bədənini sağa sola oynatmaq (bəzən naz qəmzə etmək mənasında da işlənilir). Katibə iri bir boşqabda Əlyarovun səhər yeməyini gətirib, masanın üstünə qoydu, geriyə döndü və naz qəmzə ilə burcudaraq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
burcutma — «Burcutmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti